Ta figura paralotniowa została wynaleziona przez Raula Rodrigueza w 1999 roku. Nazwa pochodzi od nazwy jego teamu "Safety Acro Team". W zasadzie jest to pewien rodzaj spirali, jednak centrum osi obrotu znajduje się między pilotem i skrzydłem. Oznacza to że skrzydło porusza się do przodu (pozytywnie), a pilot plecami do tyłu (negatywnie). Prędkość opadania jest bardzo mała, i wynosi gdzieś pomiędzy 2-6m/s, co zależy od konstrukcji skrzydła i wykonania figury. Sat jest podstawą do innych figur takich jak Asymmetric Sat, Tumbling i Rythmic Sat.
Wejście:
Jeżeli chcesz wykonać Sata na prawą stronę, złap ręką wszystkie lewe taśmy (chwyć je ręką na obszyciu taśm poniżej deltek) i wypchnij je najdalej jak potrafisz, dokładając przy tym ciężar ciała na prawą stronę. Pozycja ta nazywa się pozycją Sat. Nawiń jeden lub dwa razy prawą sterówkę na ręce (jeżeli Twoje drogi sterowania są długie, wygodniej jest nawinąć dwa razy, jednak przy pierwszych próbach zalecam abyś nawinął tylko jeden raz, ponieważ ryzyko wykonania niechcianej negatywki będzie mniejsze. Prawdopodobnie będziesz mógł wejść do figury w ten sposób, ale możliwe że nie będziesz w stanie ustawić skrzydła bardzo pionowo). Zacznij ciągnąć sterówkę płynnie, tak jakbyś chciał wejść do głebokiej dynamicznej spirali. Po około 3/4-1 pełnym obrocie, kiedy krawędź natarcia zacznie zbliżać się do lini horyzontu, a siły na sterówce wzrosną, pociągnij ją jeszcze dalej, ale nadal płynnie!. Teraz oś obrotu została zmieniona, prawa strona skrzydła będzie wyżej, a Twoje ciało będzie poniżej, bardziej na lewej stronie uprzęży. Zablokuj pozycję w uprzęży używając lewej ręki, nie pozwół by siła odśrodkowa wypychała Cie z tej pozycji. Zauważysz że w Sacie jest prawie że cisza, a Ty opadasz powoli trochę szybciej się kręcąc, zupełnie inaczej niż w głebokiej spirali.
Kiedy znajdujesz się już we figurze możesz trochę poeksperymentować zmieniając polożenie skrzydła względem lini horyzontu co przekłada się na prędkość rotacji. Jeżeli dociągniesz hamulec bardziej, krawędź natarcia ustawi się bardziej pionowo względem lini horyzontu, a prędkośc rotacji, opadanie i przeciążenie się zmniejszy. Ale uważaj na to aby przypadkowo nie wykonać niechcianego Coconut Spin. Maksymalny kąt względem lini horyzontu jest różny od skrzydła do skrzydła. Wszystko zależy od konstrukcji.
W stabilnym Sacie, możesz puścić lewą rękę z taśm, jednak staraj się utrzymać ciało na miejscu. Nazywa się to wtedy One-Handed-Sat. Zwykle lewej ręki używa się wtedy by komuś pomachać przelatując obok startowiska :-).
Z mojego doświadczenia jest łatwiej wykonać Sata na skrzydłach niższej kategorii (takich jak DHV 1, 1-2), ponieważ w tej klasie glajtów masz więcej czasu na wejście (nie musisz być aż taki dokładny), no i są mniej podatne na negatywki. Zalecam aby uczyć się tej figury właśnie na takich kategoriach skrzydeł. Po kilku udanych Satach będzie Ci znacznie łatwiej wykonywać je na innych konstrukcjach.
Tak czy inaczej istnieją również paralotnie (szczególnie te stare konstrukcje), na których nie da się wykonać Sata. Upewnij się wcześniej że nie posiadasz właśnie takiego typu skrzydła.
Wyjście:
Po prostu wróć ciałem do centrum swojej uprzęży i szybko odpuść prawą sterówkę do góry. Cały układ pilot-skrzydło przejdzie do normalnej Spirali. Wyprowadź wszystko stopniowo, wytracając energię w kilku obrotach. Zwykle podczas wyjścia stabilizator który znajduje się na niższym kącie natarcie się podwija, jednak nie ma to większego znaczenia. Na niektórych skrzydłach da się temu zapobiec po przez wolniejsze odpuszczanie sterówki, albo po przez lekkie przyhamowanie zewnętrznej strony.
Zagrożenia!
Tak jak we wszystkich figurach akro, najważniejsza rzecz to właściwy timing.
Jeżeli spróbujesz wejść zbyt wcześnie, paralotnia nie będzie miała wystarczającej energii potrzebnej do wykonania Sata (zbyt duży kąt między skrzydłem a linią horyzontu), i jeżeli pociągniesz wystarczająco mocno wszystko skończy się dynamiczną negatywką, która jest szczególnie niebezpieczna i istnieje zagrożenie szybkiego poskręcania w taśmach. Tak czy inaczej jeżeli do tego dojdzie Full Stall jest najbezpieczniejszą metodą wyjścia i powrotu do normalnego stanu lotu. Zanim zaczniesz trenować Sat, upewnij się że Full Stall masz opanowany!
Jeżeli nie przyhamujesz wystarczająco, spóźnisz się z wejściem, skrzydło będzie miało zbyt dużo energii co zaowocuje bardzo dynamiczną głeboką spiralą. W tym przypadku nie będziesz już w stanie wejść do Sata, nawet jeżeli dociągniesz sterówkę bardzo mocno. Najlepiej jest wtedy od razu wyprowadzić spiralę i spróbować od nowa.
Jeżeli podczas wyjścia zostawisz swoje ciało w pozycji Sat (cały czas bardzo mocno na prawej stronie), możesz wywołać spiralę upadkową. Jest to pewien rodzaj spirali która sama nie wychodzi jeżeli pilot nić ku temu nie robi!
Przeczytaj proszę uważnie wszystkie zagrożenia które dotyczą Spirali, i bądź pewien że potrafisz wyprowadzać bezproblemowo szybkie dynamiczne spirale.